Wanneer je sterft

(geschreven door Yoginâm Abbahjí – vertaald uit het Engels)

Hart staat op het kruispunt van horizontale ervaring en verticaal bewustzijn. Daar is waar het allemaal gebeurt. Hart is de jij die jij bent.

Dit Hart wordt ofwel volledig in beslag genomen door de ervaring op het horizontaal niveau in de dimensies van Body (lichaam), Mind (verstand), Soul (gevoel) en Spirit (geest), of het houdt ervaring met bewustzijn in evenwicht.

Zonder bewustzijn van de sferen is ervaring dor, droog en leeg. Kijk hoe de meeste mensen in de wereld koortsachtig op zoek zijn naar bevrediging in bezigheden en vermaak om deze leegte te verbergen. Zij kunnen de leegte op deze manier nooit vullen, zij kunnen hem hoogstens verbergen.

En dan… Op een dag zal de dag des oordeels er zijn. Die gaat voor iedereen komen, of jij er nu in gelooft of niet. Op een gegeven moment zal jij sterven en dan zal alle schijn wegvallen en word jij geconfronteerd met wat jij bent: jij zal in Hart staan.

Ik zou jou niet adviseren een strenge vorstelijke rechter te verwachten, zittend op een troon. Dit is de beeldspraak van voorgaande eeuwen. Toch vallen de dimensies van ervaren uit elkaar wanneer je sterft, en alleen de tijdloze dimensie van Soul blijft over en de wijze waarop deze haar basis heeft kunnen vinden in de sferen.

Het vinden van zo zo’n basis is niet een inspannende activiteit die afhankelijk is van een inherente of verworven eigenschap. Het is de wezenlijke aard van wat jij bent als een deel van het leven; het is gebaseerd op een erkenning, op een acceptatie en een onderwerping. Alles wat nodig is, is dat jij ophoudt het feit te ontkennen dat jouw leven een uitdrukking is van de Essentie door middel van de sferen en dat jij deze erkenning ondersteunt door een wijze van handelen, denken, voelen en verlangen die in overeenstemming is met deze erkenning.

Op het uur van de dood oordeel jij over jouzelf, simpelweg door te zijn wat jij bent. Verwacht niet iets dramatisch als een rampscene in een Hollywood film. Jij blijft wat jij bent geweest en dat bepaalt wat er zich gaat ontwikkelen.

Ik zie het graag als een innerlijke tuin. Veel mensen herkennen deze innerlijke tuin als de innerlijke wereld die vorm krijgt door hun gevoelens maar dit is niet de tuin die ik bedoel.

Ik bedoel de geheime of heilige tuin binnen de innerlijke tuin. De omsloten tuin, waarvan de planten gevoed worden met de uitwerking van de innerlijke gevoelens en de innerlijke gedachten. Gevoelens hebben een uitwerking volgens hun werkelijke en veelal verborgen aard. Jij zou je bijvoorbeeld prima kunnen voelen maar jouw vreugde zou ten koste van anderen bereikt kunnen zijn. Het effect in de geheime tuin zal dan heel anders zijn dan dat in de innerlijke tuin.

Bij de dood wordt de deur naar jouw geheime tuin geopend en jij zal jouw levensstaat na de dood doorbrengen tussen de ‘planten’ die jij daar gedurende jouw leven hebt geplant.

Er is geen reden om in angst en kwelling voor een laatste oordeel te leven, maar jij moet je realiseren dat jij het in jouw eigen hand hebt. Als jij er oprecht het beste van probeert te maken, zelfs als jij af en toe faalt, is dat genoeg. Het leven probeert niet het onnodig moeilijk voor jou te maken. Dat is waarom Compassie en Vergeving zulke cruciale elementen zijn in alle spirituele tradities.

Neem jouw positie in in Hart en realiseer je voortdurend dat jij op een kruispunt bent. Horizontaal is er de ervaring van de Sphere of Witnessing (sfeer van getuigenis), waarin jij een voortdurende ervaring bent die gevormd wordt door de dimensies van Body, Mind, Soul en Spirit. Op dit horizontale niveau zou jij met deze dimensies zo moeten omgaan dat er harmonie is.

Het gepaste omgaan met de Sphere of Witnessing bepaalt op welke wijze de verticale sferen; die van Creative Imagination (scheppende verbeelding), Sovereignty (soevereiniteit) en Guidance (leiding) kunnen doorschijnen en hun volledige uitdrukking kunnen vinden in Hart. Wanneer dat gebeurt zal Hart Abbah zijn, wat vanuit het menselijke perspectief het Wel-Zijn is van het Volledige Menselijke Wezen.

Als Hart gedurende het leven Abbah is, verandert er niets met de dood, omdat Hart hetgeen is wat jij bent. Dit is de diepere betekenis achter het beroemde Sufi gezegde:

“Als jij sterft voordat jij sterft, zal jij niet sterven wanneer jij sterft”

10 December 2014